در عجب مانده ام از
این همه جور و چپاول، آن همه قتل و تجاوز
این همه غیبت و تهمت، آن همه غارت و دزدی
خوردن مال یتیمان، گریه ی این همه کودک
ناله ی آن همه مادر
پس کجایی گل زهرا؟!
این روا نیست ببینیُ و نیایی...
.
.
.
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
بـگـذار دلـت یـاد کـنـد از مـحـنـی از کـنـج خرابه و غـمِ دلـشـکـنـی افطار کـه شـد رقیه را یـاد کـن و بـا گریـه بـگو: مَن الذی أیتمَنی؟
اطلاعات کاربری
زمان مراسمات هیئت بیت الرقیه زابل
یا رقیه لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت
